Şiir yazdım

beni sormuşsun

boş duvarlara,

kör sokaklara,

kara kışlara

öyle dediler..

karnı aç çocuklara rüşvet vermişsin gamzelerini.

yolumu tarife bir can paha biçmişsin,

öyle mi peki?

yollar çiğnemişsin,

yıllar sürmüş peşimden gelmen de vazgeçmemişsin,

fırattan kana kana su içmişsin susayınca,

sırtını ararat’a verip dinlenmişsin,

rivayet budur…

‘ebâ turab’a,

dört kitaba,

yüzbir ahbaba sormuşsun nerde eskittiğimi topuklarımı..

gözlerinin ışığı,yol bakmaktan heba olmuş;

efkârını meyle sularken sakiler,

mah cemalinde irinli abileler peyda olmuş dediler…

dediler ve sustular sonra..

kesildi sesler,iniltiler…

dağıldı kalabalık uyanıklığımdan korkup..

ürküttü onları kem talihim,

uykumun kapı arasından süzülüp gittiler..

sen ancak bir rüyada düşerdin zaten benim peşime;

kendilerini yola,

bunu yüzüme vurup gittiler..

işin aslı mı?..

işin aslı benim,beni de boşver…

aklımın ipleri bir seyyahın elinde.

aklım uzaklarda,

seyyahın da kafası güzel…

mamo c./2014-Mart/Antalya

Şiir yazdım

Aşk,                                                                                                                  unutmayı bilmeyen arsız kalplerin laneti.

göz karası bir bahtın

kendi ömrüne ihaneti!

katle fermandır,

imtihandır.

arsızlığı bu kalbin,

tekerrür değil

efsanedir artık Ömrüm.. 

kanım,

suskunluğuma dermandır…

katle fermandır..

derde dermandır…

imtihandır…

ilk defa direnmiyorum sana,

ilk defa dudağımı acıyla ısırmıyor dişlerim..

tenhadır.

yalnızlık silahını ateşler,

ben seni düşlerim..

mamo ç/2014 haziran-Urfa

şimdi sen ne diyorsun?

ha sen, diyorsan ki "biz ayrıyken güzeliz" ona lafım yok tabi.zikrine tahammülsüzüm bu fikrin ama saygım sonsuz.olabilir de hatta..çünkü çok güzel bir şiirin melodiyle buluşup,rezil şarkılara güfte olduğunu bilirim..Ki bizim mutluluklarımız bir meleğin sabah alarmı muhtemelen,zira bu kadar ertelenmesinin başka bir açıklaması yok.

ben de biliyorum senin şarkında detone olduğumu...birbirimizin yaralarına çare olmayacağımızı, kanamalı olduğumuzu zaten eski aşklardan.sokakta karşılaşsak,vitrin camlarının seyrine doyum olmaz..koşar adım geliriz görmezlikten..çolak bir adamın,sakat kolunu hep cebine sokuşu tanınmadığı ortamlarda;birinin ona bi tokalaşma mesafesinde durma korkusundan!.biz seninle artık,elimiz cepte konuşuruz,bir okul sırasında tutuşan ellerimizi birbirine dokundurmadan..çolağın endişesi tanınmıyor olmak,bizim tedirginliğimiz birbirimizi tanıyor olmaktan.

ama bilmediğin de var..ben misal,ne zaman seni gördüm sansam dünyanın herhangi bir yerinde,ikinci kere dönüp bakmam.."seni gördüm!"harika bir harf topluluğudur,kabul,ama kim ispat edebilir,benim sen sandığımın bir başkası olduğunu!.."Seni sandım bugün." desem,ne mutlu hisseder kalbim kendini bi bilsen..Hani bugün,öğleden sonra.Tam hani oturacaktım da sandalyeye de gördüm..hani,arkadaşının telefonda gösterdiği şeye kahkaha atan güneş gözlüklü kız...hani üç saniye bakakalıp,oturmaktan vazgeçip kalkıp gittim ya..kim bilebilir ki,onun sen olup olmadığını,tam ben kalkıp giderken senin de beni görmediğini,arkamdan bakıp beni ben sanıp sanmadığını..kalkıp gitmesem,sen olmadığını anlasam bu düşleri bana ne kurdurabilirdiki!.birini sen sanmak ihtimali böyle güzelken,düşün bakalım,seni görmenin güzelliğinin kendisini..

ha sen, diyorsan ki "biz ayrıyken güzeliz" ona da lafım yok tabi.

Beni Kullanma Klavuzu

"-Abi ne tuhaf adamsın,çözemedim seni..." dedi..
"-Anlatırım bi ara..." dedim.. ama anlatmak uzun iş dedim,yazdım..


Tuhaf biriyimdir..Hep böyleydim.Saman kağıdından mektuplar yapardım;Uçak,gemi yaparken yaşıtlarım.Onlar suda yüzdürürlerdi kağıtlarını,ben düşlerimde..Ne zaman canım sıkılsa hâlâ,bir düşüme biner,giderim... 

Hüzün severim..Şiirlerim hüznümden,hüznüm şairliğim yüzünden..Üzümden şarap yapardı köylüler,ben hüzünden harap ederdim kendimi.Olsundu,ben de böyle bi adamdım..Hüzün severim.Ne zaman hüzünlensem,bir Sezen şarkısını hüznüme katık ederim..

Yol severim,yolculuklar..Kaçmak en net marifetim!Yüzleşmekten korkarım korkularımla;Çünkü hâlâ ümitvar olacak kadar yüzsüzüm bu hayatta.Yüzsüzlüğümü vurmayın yüzüme siz yine de..Dedim ya kaçarım diye..Kaçar gider,yine ne edersem kendime ederim..

Acı dağıtırım.Üzdüklerim affetsin!.Bi çok kişiyi düşman etmişimdir kendime her nasıl olduysa..Bana düşman olmayanı da er geç pişman ederim olmadığına..Bir sihirbazım sahnede ve en fiyakalı numaram:İnsan kaybederim..

Sakarım ben abisi..Ne zaman biriktirsem bi şeyler,içimi kelimelere dökerim..

Sıradaki yalnızlık birinize gelsin...

Yalnızların çift kişilik yataklarda yatması,insanın kendine acı çektirme isteğinden muhtemelen.Hastalıklı bi his.."Yalnızlık umurumda değil"i ispatlama isteğinden ileri gelen...Yağmurun çiftlere romantik gelmesi de çok mantıklı,şemsiyeler tek kişilikken!.

Ama şarkılar...Ah şarkılar herkes için!
Yarana dokunan tınılar,sırrını hatırlatan notalar..eski bir sevgiliyi,yeni bir sevgisizliği hatırlatan güfteler...Eski sevgilinin daha eski bi sevgilisiyle ortak ağladığı bi şarkıya;Eski sevgilinin daha eski sevgilisiyle gülerken çekilmiş yeni bir fotoğrafına bakarken denk gelmek..Hayat bu kadar tuhaf olabiliyor yaşarken ve bu bildiğin delilik!!Şarkılar herkes için,sızılar tek kişilik...

Ama sen kadar sonbaharsın öyle.Gülerken güneşli sabahlar,susarken ufka birikmiş bulutlar;Hangi fırtınaya gebe olduğu bilinmeyen.Konuşurken camda birikmiş yağmur damlası-akmamakta direnen-..Oğlu eve dönmemiş bir annenin pencerede kalması gibi,ağzından çıkacak bir cümleyi beklerken gözlerinde kalmam..beni öpüyor olman,muadili değil "Seni Seviyorum"un;Hayır!Benim dilimde değil!! Farkımda olduğun anlamına gelmiyor,yanımda olman,bunu da böyle bil!! Ben,bunu bilecek kadar yaşadım.

Artık bilerek çıkmayız birbirimizin yoluna.İlk gören değiştirir yolunu en yakın sokaktan.Aynı mekanda çay bile içemeyiz.İlk farkeden hesabı ister garsondan.Para üstünü beklemeden çıkar gideriz,"üstü kalsın"dediğimiz gibi ayrılırken!.Seninle öpüşürken sonsuzluk,sana sarılırken ölümsüzlük münkünmüş meğer..Ama ayık kafayla yaşanamayacak kadar büyük bir şeydi bu..acıların narkozundan,aşkın sarhoşluğundan sıyrılınca yaşanamayacak kadar zor..öyle muazzam,öyle güzel!..

Ben senli bi hayatı ölmezden gelemedim.Sen benim dalgınlığıma gel..

seni görmek ne güzel..

bi kilisenin defterine şampiyonluk duası yazmıştı adamın biri..sayfalarını kurcalarken denk gelmiş,çok gülmüştük.Sonra bi arkadaş anlatmıştı;Katar'da arap birisinin üzerininde FEDA t-shirtünü görmüştü Beşiktaş'ımızın..Vardı böyle bi kaç anı daha,ama hatırlayamıyorum şimdi detayları..

Bize de böylesi denk geldi:Borussia Dortmund müzesinde,bütün asaleti,bütün azametiyle!!

"Bana ne abi;En büyük Beşiktaş!" diye geçirdim içimden bi kere daha..Her zaman,Her yerde!