Kazım Abi..

şarkılarla geçti aramızdan..
söyleyip şarkılarını kalbimizin boşluğuna,
çocukluğumuza,gençliğimizin taze ruhuna melodilerini fısıldayarak..

şarkılarla geçti aramızdan..
Kazım Koyuncu..
güzel insan..

6 yıl oldu üstat..nur içinde yat..

ruhumun yara izleri..

senin yokluğundan acılar devşirdim sabahlara..yaşamak,kendime biçtiğim intiharın bir sahnesiydi en fazla,yüklemedim başka anlamlar yaşamaya,yükleyemedim!parçalara bölüp kendimi,beni ben yapın istedim yeniden;yeni bir ben!"ilk tamamlayana,tamamladıklarının tamamını veriyorum;koşun!yetişin ruhum sebil!"sefil ömrümü taksitle satıyorum!bilmediğim bir türkü söyleyenin,
şiirimin eksik dizesini tamamlayanın,bütün mutlukluklarımın tapusunu yapıyorum üzerine.yoruldum da vazgeçtim heveslerimden,geç artık..

kaçar giderdim gücüm olsa,yorgundum..
edecek bir çift lafım vardı,
varmadı dilim söylemeye,dargındım..

bir kuş gördüm,gözünde yaş,
bize ağladı;
korktum!
bi düş gördüm.düşümde bir kış..
olsan üşümezdim;
yoktun!..

Enes!

zordur kirve..gurbet dediğin çirkin kuşun,kanadı kırılmalı diye iç geçirmelere bağdaş,nefesi donduran Frankfurt soğuğu..sigara tutarak birbirine,her canın sıkıldığında gözün ilk onu arayarak,kalbine yazdığın adının yanına,parantez içinde dost yazdığın adamlardır,gurbeti çekilir kılan..

zordur kirvem,gurbet zor..ne kadar iyi konuşursan konuş,senin olmayan bir dil,ne kadar iyi bilirsen bil,senin olmayan caddeler,yollar neticede..acil durumda aranacak listenin en başındadır dost dediğin adam..öyledir benim de,dost dediğim adam..alın yazımın altı çizili adamıdır,kardeşim..

sabret kirve,şu neşeli fotoğrafta seni sırtlandığım gibi,beraber sırtlanalım diye acılarımızı,korkularımızı,yalnızlığımızı,sık dişini biraz..hayallerimizi ekmeğimize katık etmeye devam ederiz tekrardan kardeşim..durduğumuz yerden devam ederiz yürümeye..dar gelirbize Almanya,biz birlikteyken bize her yer Türkiye!

sabret kirvem..dur hele!

devran!

avukatı konuşmuş dayının,"niye sorgulandığını bilmiyoruz!" demiş..ben söylerdim de,bende kalsın boş ver sen..

seni alkışlayanlar,sana duacı olanların.."bu ülkeyi komünistlerden temizledi!" diyerek;bu ülkenin bağımsızlığından başka derdi olmayan fidanların,dara çekilmesine yüreği darlanmayanların..o günler hatırlandığında yüreği yanmayanların kaçı çocuğuna Kenan ya da Eylül adını verdi ki..kaçı korkudan başka bir duyguyla baktı sana!?kaç Mahir,kaç Deniz,kaç Yusuf bu ülkeye vurduğun "darbe"yle yaşıt,düşündün mü hiç!


o kadar haksızlık ettin ki,o kadar can yaktın ki dayı sen,"Barış Gücü"müze gitti..

keser döndü,sap döndü;gün geldi,hesap döndü..ver şimdi o hesabı senden cevap bekleyen milyonlara..ama kimsenin defterine yazma bi daha!