9 Kasım 2009 Pazartesi

bir şarkıda söylenildiği gibi!

koskoca bir bütünden geriye kalan bir hiçim ben..üzerine yürürken bütün korkularımın,cesaretimin canına okuyacağım hiç farketmeden..

başını belaya sokma istemsiz bir kas hareketidir bende;tik derler..tik'tirip giderim bazen bir hayattan başka bir hayata..

dünya bir cehenneme döner derler ya,dünya cehenneme dönmez asla..biz zebani oluruz zaman zaman,ve cehenneme çeviririz dünyayı o gazla..

bu sefer bi hoşçakal'lık bi güzellik yaptı bana hayat..sadece çakallık yok bu defa..sen bu hoşçakalı bi kaç dakilaığına bile aklında tutamadan,ben bir nefeste bir türkü okuyup içimden,ithaf edicem onu sana:
"işte gidiyorum,çeşm-i siyahım,
önümüze dağlar sıralansa da!
sermayem derdimdir,servetim ahım,
karardıkça bahtım karalansada.."

bu sefer daha cesur,daha vakur,daha kararlı..başıma ne gelebilceğini hesaplayarak ve kabul ederek,göze alarak hepsini!tıpkı rahmetli Kazım Abi'nin dediği gibi:
"ırmaklar gibi akıp uzun uzun,
terkediyorum bu kenti!!"

bir kaç gün kaldı ömrümün başlangıcının yıldönümüne,ya yeni bir ben doğacak o gün benden,ya da yazık olacak bana!!